நாம் அருளின் வண்டியில் இருந்து விழுந்துவிட்டோமா?

நம்மில் எத்தனை பேர் நாம் அருளின் மரபுகள் என்பதை மறந்துவிட்டோம்? நம் எழுச்சியில் மகத்துவத்தை விட்டுச் செல்கிறோம் என்பதை மறந்துவிட்டோமா? எந்த முன்னோக்கிய நோக்கமும் இல்லாமல் இறந்தவர்கள் போல ஏன் சுற்றித் திரிகிறோம்?

நான் ஒளியின் ஒரு பெரிய உயிரினம். நாம் அனைவரும் ஒளியின் சிறந்த உயிரினங்கள். நாம் அனைவரும் இங்கு சிறந்தவர்களாக இருக்க வந்துள்ளோம். நாம் ஏன் சாதாரண வாழ்க்கையின் சேற்றிலும் சேற்றிலும் நம்மை விட்டுச் சென்றோம்?

அருள் என்றால் என்ன? அதனுடன் நாம் எவ்வாறு மீண்டும் தொடர்பு கொள்ள முடியும்? நாம் உண்மையில் யார் என்பதை மறந்துவிட்டால், தெய்வீக அருள் எப்போதும் நம்மைச் சுற்றி இருக்கிறது என்பதை மறந்துவிடுகிறோம். இந்த அருள்வெளியில் எப்போதும் இருப்பது நம்மைச் சுற்றியுள்ள எல்லாவற்றிலும் தெய்வீகத்தைக் காண அனுமதிக்கிறது.

நாம் யார் என்பதை நினைவில் வைத்துக் கொள்வோம், எப்போதும் தெய்வீக அன்பான அருளின் இந்த இடத்தில் இருப்போம்.

தெய்வீகத்திடம் சரணடைந்து, தியானத்தில் இறங்கி, நாம் இருக்கும் அருளை உணர அனுமதிப்போம்.